Vijfde jaargang, juli 2022
In dit zomernummer weer de laatste nieuwtjes uit onze halve wereld, achtendertig jaar al een dorpje in het centrum van de grote stad. Laten we er zuinig op zijn. De redactie van de nieuwsbrief wenst jullie allemaal vrolijke zomermaanden!
Proost
door Jos

Het bestuur kijkt tevreden terug op een weer eens echt gezamenlijke ALV, een mooi jaarverslag, een geweldig jubileumweekend en de geboorte van Nieuwe Halvewereldburgers. Het was een drukte van jewelste, maar de gesprekken met Ymere zijn constructief en lijken hun einde te naderen, terwijl er tegelijkertijd vanuit onze bewoners het ene na het andere mooie project wordt opgepakt en afgerond. De toekomst en de zomer beloven veel goeds! Proost, namens een moe maar voldaan
 
Het Jubileumfeest

Eindelijk was het zo ver: op 21 en 22 mei vierde De Halve Wereld een jubileum. En hoe? Een kinderworkshop, speurtocht, rommelmarkt, taartenbak wedstrijd, borrel, pizza’s, fantastische lifebands, dé loterij en de befaamde “post-party brunch”; het was een super jubileum! Met dank aan Alice, Cliff, Eva, Iris, Joep, Nanette, Joep, Suzan, Mikki, Frans en alle anderen die meehielpen aan dit geweldig leuke feestweekend.
Nog even nagenieten met onderstaande foto's gemaakt door Maxime Giel. Binnenkort zijn alle foto's op onze website te vinden.
De Halve Wereld Senior
door Malou en Petra
    

Er is een nieuwe groep geboren! De Halve Wereldburgers Plus-groep, ofwel bewoners van 55 jaar en ouder. Mensen die zin hebben om van tijd tot tijd iets met elkaar te ondernemen en/of elkaar te helpen als dat nodig is. We hebben wat ideeën geïnventariseerd. Hier volgen er een paar:
  • Uitstapjes maken zoals samen buiten de deur koffiedrinken, naar de film of een eind wandelen
  • Bij ziekte boodschappen doen
  • Kleine reparaties in de woning verhelpen
  • Af en toe samen eten/koken in de WAR
  • Een cursus valpreventie als je evenwicht niet meer is wat het was. Een uurtje bewegen of dansen kan natuurlijk ook
  • Je wilt ergens heen maar het lukt je niet om er zelf(standig) te komen
  • Hulp en advies bij computerproblemen
Het is een prettig idee als je weet dat je een beroep op elkaar kunt doen. Dat je er niet alleen voor staat. Ongetwijfeld leven er nog andere wensen en ideeën onder jullie. Laat die vooral horen! Gewoon door een briefje met suggesties in de bus van De Halve Wereld, Nieuwe Amstelstraat 14 te doen.
Momenteel bestaat de Halve Wereldburgers Plus-groep uit 7 personen: Frans Suijkerbuijk, Netty van Straten, André Weijers, Petra Jorissen, Heidi ten Holt, Jenny Opbroek en Malou Nozeman. 

Nieuwe leden zijn van harte welkom. Kom, sluit je aan!

      

Bewonersberichten
Rick Ebbers kwam in de 70’er jaren vanuit Almelo naar Amsterdam. Hij is opgeleid als keramist aan de AKI in Enschede. Theo Kaandorp en Roel van Kampen, ook voormalige Halve Wereld bewoners, leerden Rick kennen eind jaren ‘70. Rick woonde toen in een kraakpand in de Oosterparkbuurt, dat gesloopt zou worden. Via Theo en Roel kwam hij in aanraking met de ontwikkeling van DHW en schreef hij zich in 1984 in bij de DHW. Rick kwam te wonen aan het Waterlooplein. Later schoof hij door naar het Jonas Daniël Meijerplein op de 3e verdieping. Rick bleek een erfelijke spierziekte te hebben, die langzaam maar zeker zijn gezondheid aantastte. Toen Theo en Roel uit DHW verhuisden kon Rick doorschuiven naar hun woning op de eerste etage. Daardoor hoefde hij minder trappen te lopen. Hij heeft nog jaren zijn vak als keramist kunnen uitoefenen en had zijn atelier aan huis. De laatste jaren ging zijn gezondheid steeds verder achteruit en was er een stoeltjeslift noodzakelijk om hem in zijn woning te laten komen. Tot zijn recente dood heeft hij zelfstandig met Thuiszorg van zijn toeverlaat Anne in DHW kunnen wonen. Hij heeft een mooie verzameling keramiek nagelaten.
Op 28 april is in besloten kring afscheid genomen van Joos Breuker, echtgenoot van Marianne Breuker- Sligting
Berichten uit de tuin
door Nannette

           

Wat is het weer feest met onze rozen, ze doen het weer fantastisch!
De appelboom tegen de muur onder het balkon van Ans, heeft weliswaar een onaangenaam ogende aanval van spinselmot te verduren, maar hoeft daar qua vruchten niet onder te lijden.
De boomspiegels op het Onderwijzerhof zijn opgefleurd met de extra planten uit het groene-gevels-project. Over dat groene-gevel-project elders meer in deze Nieuwsbrief.
De kruidentuin ziet er aanlokkelijk uit, ook daarover meer elders in deze Nieuwsbrief.
In de tuin is het een gezellig komen- en -gaan van grote en kleine bezoekers
Vandaar misschien goed een paar aandachtspunten te herhalen:
  • zorg er voor dat omwonende buren geen geluidsoverlast hebben van de al te luidruchtig spelende kinderen of telefonerende ouders, zodat zij ook hun ramen open kunnen houden
  • dek de zandbak weer toe (tegen katten!)
  • ruim gebruikte spullen op (bv zwembad, in deze tijden van droogte kan een beetje water geven geen kwaad)
  • neem afval (vooral luiers!!) mee naar huis, in de tuin staat geen afvalbak
Geen kruidje-roer-me niet  
door Malou

In het achterste deel van onze tuin -onder de woningen aan het J.D. Meijerplein- ligt een verborgen schat: ons kruidenperk. Er groeien wel twintig verschillende kruiden. Om er een paar te noemen: tijm, basilicum, munt, salie. Maar er zijn er nog veel meer.

Heerlijk in sausen, soepen, vis en vleesgerechten. Die er staan om geplukt te worden. Ze zijn van ons allemaal. Dus neem eens een kijkje -kleine witte bordjes noemen de kruiden bij naam- andere moet je simpelweg proeven. Laat ze niet staan als kruidjes-roer-me -niet.
Laster 
door beheerder boekenkastje

In de vorige Nieuwsbrief schreef ’n spicy iemand onder meer: Regelmatig staan er mensen bij wat ooit bedoeld was als buitenboekenkastje. Ze schudden hun hoofd, rapen het bovenste deurtje dat meestal op de grond ligt op, kloppen op het enige deurtje dat nog vast zit, schoppen zacht tegen de pootjes en zuchten ‘Nou, daar is ook niet veel meer van over. Brandhout zou ik zeggen’.

En zo gaat ’t ’n hele tijd maar door en door. Kinky hoor. Dit is niets anders dan uit-de-duimgezogen pure laster! Als ‘bewijs’ voegt men nog zgn. foto’s toe:

Overduidelijk (vaardig) gefotoshopt.

En nu de werkelijkheid:

____________________________________________________________________________

Wit, nieuw, en een inhoud van niveau………
door Petra

Het was vijf dagen van tevoren aangekondigd. Ze, Buurmannen Altena en Knieriem, moesten mijn tuinhek in. Stroom hadden ze niet nodig, ze brachten zelf wel een accuboor mee. En inderdaad, vijf dagen later, op een vrijdagmiddag zag ik ze voorbijkomen, de heren Altena en Knieriem. Deels lachend, deels zuchtend sleepten ze iets wits mee. En ik zag iets zwarts en nog zo het een en ander wat ik niet meteen thuis kon brengen. In een vloek en een zucht lag het oude zwarte geraamte op de grond en stond er een nieuw tafeltje voor mijn hek.


Of het niet tijd was om even te ‘poseren’ hoorde ik Altena acht minuten later voorzichtigjes opperen. Knieriem grinnikte, knipte zorgvuldig een paar tie rips op maat en nam z’n accuboor ter hand. ‘Nog effe door man!’ Gezucht, geschuif, gegrinnik… Kort daarna stond het nieuwe witte buitenboekenkastje aan mijn hek. Een met deurtjes en met versterkte raampjes nog wel. Het was tijd voor: koffie!
De inhoud werd ‘s avonds in het kastje gezet. Commentaar, gejubel, kritiek, ze bleven niet uit.
De volgende dag al trof ik zowaar de notoire criticaster, z’n neus bijna ín het kastje, bij het hek. ‘Ziet er stukken beter uit wijffie! Zeker niet zelf gedaan hè! En het assortiment is trouwens ook stukken gevarieerder. Eindelijk eens iets dat een beetje niveau heeft. Zodat iemand als ik z’n neus er niet voor op hoeft te trekken.’
Hij pikte nog snel een boek mee, snoof eens, keek kort achterom en beende weg.  Arrogante lul, dacht ik. En ik zei, schijtbroek als ik ben, niks.
Struikelstenen
door Nanette

Op 2 juni was het dan toch zover! De eerste struikelstenen konden geplaatst worden in de Nieuwe Amstelstraat na strubbelingen van een buurman en een paar maanden wachten.

2 juni was het dan toch zover! De eerste struikelstenen konden geplaatst worden in de Nieuwe Amstelstraat na strubbelingen van een buurman en een paar maanden wachten.
Een stralende dag, waarbij behalve vele buren, een afvaardiging van Ymere, veel nabestaanden aanwezig waren, die zo in de gelegenheid werden gesteld om hun grootouder of oudtante te gedenken. De stratenmakers waren de hele dag bezig en zorgden dat alles zeer nauwkeurig gebeurde. Onze War was open om wat te drinken of na te praten en de middag werd afgesloten met een receptie in het Joods Museum waarvoor alle sponsors waren uitgenodigd.
Hopelijk hebben jullie het begin van dit koperkleurige lint al bekeken. Eind augustus en eind september volgen de resterende struikelstenen in de Nieuwe Amstelstraat aan de oneven zijde (76) en die aan de even zijde (62)Vers van de pers nog een laatste bericht over de struikelstenen: Op 24 augustus en 29 september zijn de plaatsingen van de resterende stenen in de Nieuwe Amstelstraat gepland. Waarschijnlijk worden eerst de resterende stenen aan de oneven kant geplaatst, daarna de stenen aan de even kant.

 

Lees hier een stukje over onze struikelstenen op het Intranet van Ymere. 
De Vergroening van De Halve Wereld 
door Isabela

Het is zover! In de laatste week van juni is ons project “Groene Gevels” uiteindelijk afgerond, HOERAAAA! Met als doel ons wooncomplex en onze buurt nog groener en klimaatbestendig te maken, zijn er nieuwe staalkabels en geveltuinen voor onze gevels aangelegd. Het beplantingsplan van het project is door onze werkgroepen Tuin, Citadel & Verduurzaming samen met de ontwerper van het Knowledge Mile Park Sanne Horn bedacht en bestaat vooral uit planten die inheems en insecten-trekkers zijn, zoals wilde geranium, digitalis en lavendel. De afgelopen Tuindag zijn de laatste planten in de grond gezet. Deze afronding willen we heel graag met alle bewoners van De Halve Wereld ergens in de komende maanden vieren! Het project was een initiatief van onze werkgroep Duurzaamheid en is bekostigd uit het gemeentelijke buurtbudget-programma Centrum Begroot. Op deze manier draagt De Halve Wereld nog een paar steentjes bij aan een steeds duurzamere binnenstad!


Overleg over het plan met DHW werkgroepen Tuin & Citadel

Beplanting van geveltuinen – gevel Jonas Daniël Meijerplein

Beplanting van geveltuinen – gevel Torentje Nieuwe Amstelstraat

Beplanting van geveltuinen – gevel Turfsteeg
 

Kelderkunst (6): “IK GELOOF HET WEL”   
door bij redactie bekende schrijver

“Onvergeeflijk”, zo schreef mij iemand naar aanleiding van wat ik in de Nieuwsbrief van maart 2021 schreef over de Van Gogh in de keldergang: “Het schilderij hangt scheef? Dat is alles? Hoe durf je Van Gogh zo te behandelen?”

Caféterras bij nacht (Place du Forum, Arles), sept 1888
Goed, goed dan ... 
Van Gogh, in mei 1888 vanuit het te onrustige Parijs in mei 1888 naar Arles verhuisd, schilderde het werk ter plaatse, zonder voorstudie. Naast warme kleuren (“Een nachtschilderij zonder zwart” schreef Vincent) en perspectief valt de sterrenhemel op - de eerste keer dat hij die als achtergrond neerzette. 
Aan zijn zus Wil schrijft hij: “Ik heb er enorm plezier in ’s nachts ter plekke te schilderen”. Uit later sterrenkundig onderzoek blijkt dat hij de sterrenconstellatie precies geschilderd heeft zoals die er in de nacht van 16 of 17 september 1888 uitzag, lees ik.
Vincent maakte nog 2 sterrenhemels, waarin het blauw domineert: dezelfde maand en een jaar later.

   
De sterrennacht, St Remy, juni 1889.                 Sterrennacht boven de Rhone, sept 1988
Is in dat laatste schilderij, gemaakt in de pychiatrische instelling St. Remy, misschien al de manie te zien van nog spoedig komend werk - de (zie verderop) schitterend razende korenvelden?

_______________________________________________________________________
 

 
Even terug naar ons caféterras-bij-nacht! Het café bestaat nog, als -hoe kan het ook anders-Café Van Gogh. Maar mocht u ooit in Arles verzeilen: de beoordelingen van klanten zijn meestal rampzalig: “Niet doen”, “Worst experience ever”,“Loop meteen door”, “Run Vincent Run!!”,”Alleen de naam is leuk“.
_______________________________________________________________________
Nee hoor, er is geen enkele aanwijzing dat Van Gogh ooit de binnenkant van dit terrascafé zag, al was hij een frequente cafébezoeker. Hij logeerde ook vooral in cafés. Na enkele weken gekibbel (te hoge huur, kwaliteit van het eten) in hotel Carrell huurde hij een kamer in het nachtbrakerscafé De la Gare. Dat beviel hem zeer. Met de uitbaters, het echtpaar Ginoux, raakte Vincent zowat bevriend -ook al bleef hij mopperen. Hij schilderde hen en het café ook.

Hier in Arles vond hij uiteindelijk een heel pand, het gammele maar roemruchte Gele Huis -bedoeld als kunstenaarsverblijf. Maar alleen Gauguin deed korte tijd mee, tot zij ruzie kregen.

Er volgden maanden van vaak ernstige psychische inzinkingen, te beginnen met het bekende afsnijden van een half oor. Vanaf december 1888 draaideurde Vincent maandenlang het ziekenhuis in- en uit. In mei 1889 stemde hij in met verblijf in een psychiatrische inrichting in Saint-Remy. In beide instellingen bleef hij werken, soms bijna productiever dan ooit.

Korenveld met maaier, St Remy, sept 1889 
Een jaar later, mei 1890, vertrok hij naar Auvers-sur-Oise, onder de rook van Parijs, om dichter bij zijn broer Theo te zijn. Ook hier trok hij er dag na dag op uit.
 
Korenveld met kraaien, Auvers-sur-Oise, juli 1890
Op 27 juli 1890 strompelde Vincent de Auberge Ravoux binnen, met een ernstige borstwond. Zelfmoord? “Ik geloof het wel”, mompelde hij. Dertig uur later stierf hij, met Theo aan zijn bed.
Af en toe schieten er nog bedenkingen op met betrekking tot de vraag, of er echt sprake was van zelfmoord. Naifeh en White Smith, schrijvers van een vuistdikke biografie (2011), vermoeden een ongeval of misgreep met betrokkenheid van een pesterig Parijs jongmens.

Vraag en aanbod


Heb je wat te bieden of ben je naar iets op zoek? Stuur een berichtje aan
redactie@dehalvewereld.nl en het komt in de volgende Nieuwsbrief!
 
Meer Stolperteine

Steun je het plan om ook aan het J.D. Meijerplein en het Waterlooplein Stolpersteine te leggen en wil je daar ook financieel aan bijdragen? Dat kan!
Maak je bijdrage over naar rekeningnummer:
NL39ASNB 8831 7562 73
t.n.v.  N. Oosterwijk o.v.v. Stolpersteine
 
Kookbrigade
Niet hoeven na te denken over wat je nu vanavond weer zal koken, geen boodschappen voor het avondeten in huis moeten halen, niet alleen met een bord voor de buis, maar eens in de week lekker en gezellig met een paar buurtgenoten eten. En dan ook nog tegen kostprijs. Wie wil dat niet?
                                   
We kunnen dit met elkaar voor elkaar krijgen. Kom je ook in een kookbrigade om bij toerbeurt onze Algemene Ruimte om te toveren in een Halve Wereld Mensa en een gezonde en lekkere maaltijd te maken? Even een mailtje naar de redactie@dehalvewereld.nl en dan kunnen we verder met de plannen.
Stekjes
Ik (Paul) heb nu al meer dan een jaar een Bananenplantje van Isabela staan. Doet het geweldig!
Wat me nou leuk lijkt is een soort stekjesuitwisseling of een groei-een-plantje  voor een Halve Wereldbewoner.

Bijvoorbeeld: mijn Hoya, ooit als stekje gekregen van Cliff, groeit nu in mijn lamp.
 
Of ..
Ook van een vriend gekregen als stekje. En ja, een verstokt dille plantje

Ik roep allen op foto’s naar de nieuwsbief te sturen met elkaars plantjes, vragen of iemand een bepaalde plant heeft of om gewoon om iets moois te laten zien.
Mail: redactie@dehalvewereld.nl
Aan deze nieuwsbrief werkten mee: Cliff, Cuneke, Frans, Iris (vormgeving), Isabela, Jos, Malou, Nanette, Paul, Petra.
We vinden het leuk om te horen wat je van deze nieuwsbrief vindt. Wat was nieuws voor je, wat miste je? Dat vragen we in elke nieuwsbrief, maar op het lentenummer kwam geen enkel reactie. Vind je het wel goed zo? Of kan het beter? Laat het ons weten. redactie@dehalvewereld.nl. Heb je nieuws, vraag of aanbod, en vooral foto’s met een verhaaltje? Mail ons dan ook!
Wil je deze Nieuwsbrief niet meer ontvangen? Schrijf je dan uit via redactie@dehalvewereld.nl
Facebook
Website
Email