Het halve wereld zomergevoel
|
|
|
Met gemengde gevoelens maakten we deze zomernieuwsbrief. Het werd maar niet echt zomer voor de thuisblijvers. Gelukkig zijn ook nog wel een paar positieve berichten en maakten we met elkaar de derde nieuwsbrief in dit jaar.
|
|
Het bestuur stelt zich voor
door Jos
Mijn naam is Jos Verbrugge (41) en ik ben inmiddels alweer bijna 10 jaar voorzitter van het bestuur. Daarnaast ben ik in het dagelijks leven part-time docent aan de psychologiefaculteit aan de UvA, ondanks dat ik enkele jaren terug door mijn slechte zicht volledig arbeidsongeschikt ben verklaard.
Verder ben ik vader van Fen en Sammie, vriend van Eefje, en student van de schrijversvakschool. Ik ben hier in 2006 komen wonen en toen in 2009 mijn dochter Fen werd geboren en Eefje en ik het geluk hadden om binnen DHW te kunnen verhuizen naar een prachtige grotere woning, wilde ik iets terug doen voor DHW en heb ik me aangemeld voor het bestuur.
Ik heb daardoor in de voorbije jaren ontzettend veel geleerd over besturen, technisch onderhoud, de woningbouw en de beperkingen en mogelijkheden van het zorgen voor je eigen leefomgeving. Allemaal heel interessante onderwerpen die mijn wereldbeeld hebben verrijkt.
Het allerleukste van meedraaien in het bestuur is echter dat ik nu een heel groot deel van mijn buren ken en me echt een bewoner waan van een heel bijzonder klein dorp binnen de stad!
|
|
|
Kort bericht met updates van het bestuur
door Leonie
Het overleg met Ymere wordt na de zomerstop weer opgepakt, de eerste afspraak is begin augustus gemaakt. Het bestuur gaat alle reacties uit de ALV meenemen in de overwegingen, en er zo veel mogelijk rekening mee houden - binnen de speelruimte die Ymere ons geeft.
We zijn nog steeds in de overlegfase met Ymere. We kunnen na het eerste overleg na de zomer een duidelijk conceptvoorstel laten zien aan de bewoners, dan is duidelijk wat kan (en wat niet).
Het overleg zorgt ook voor nieuwe vragen van het bestuur aan de bewoners, dus er moet nog meer getoetst worden bij de ALV voor er überhaupt iets besloten kan worden.
Voor het antennegeldfonds zijn veel ideeën binnengekomen, maar er zijn geen grote plannen die nader uitgewerkt worden door bewoners of commissies, dus het antennegeldfonds groeit gestaag.
Het bestuur zelf heeft haar handen vol aan Ymere en daarnaast de lopende - dagelijkse - dingen. Dit is dan ook een uitnodiging aan alle bewoners en commissies; heb je een goed idee in het voordeel van álle bewoners, meld je dan, werk het plan uit, er is geld beschikbaar!
Het bestuur geeft graag groen licht aan een goed idee. Zoals te zien in het laatste jaarverslag zijn er in 2020 tuinbanken, tuintafels en plantenbakken aangeschaft met geld van het antennegeldfonds en verder is er zoals elk jaar een bijdrage aan het c.v.-onderhoud uit gedaan, dit alles in het voordeel van alle bewoners!
Groeten van uw bestuur!
|
|
|
Nieuwe stappen voor Isabela en Menno
door Menno
Voor wie het nog niet weet… we (Isabela & Menno) verwachten half november een baby’tje! We zochten een grotere woning en omdat het binnen DHW nog best een tijd kon gaan duren en we bij wooncoöperatie Samenwerking een mooi aanbod kregen, zijn we na veel getwijfel op 11 juli verhuisd naar Harmoniehof 34-2.
We woonden al sinds 2006 in DHW en zullen jullie allemaal erg missen. Omdat we ons nog steeds erg verbonden met DHW voelen, blijft Isabela betrokken bij het gevelvergroeningsproject en Menno bij de lopende onderhandelingen van bestuur en werkgroep onderhoud met Ymere. En natuurlijk komen we heel graag naar alle DHW-feesten die nog volgen!
|
|
|
Vaarwel Menno en Isabel!
door Jos
We nemen met pijn in het hart afscheid van Menno Trautwein, bestuurs- en onderhoudstijger voor De Halve Wereld. In de voorbije jaren heeft niemand binnen onze vereniging zoveel tijd aan De Halve Wereld besteed als Menno, die met zijn expertise en inzet bergen heeft weten te verzetten, onder andere in de nog altijd voortgaande onderhandelingen met Ymere.
Met hem vertrekt ook Isabela, die binnen de commissie Duurzaamheid een groot aandeel had bij het binnenslepen van de subsidie voor onze toekomstige groene gevels.
Isabela krijgt als afscheidscadeau een vogelhuisje voor het nieuwe huis
We wensen Menno en Isabela heel veel plezier en geluk toe met hun nieuwe thuis en hun aanstaande kind! Het is jammer dat we geen grotere woning voor jullie hadden binnen DHW en jullie schoenen zullen moeilijk te vullen zijn!
|
|
|
Groen nieuws
door Isabel
In de afgelopen maanden is de huisvesting voor onze dier-vrienden in De Halve Wereld verder uitgebreid. Als uitvoering van het project “Biodiversiteit in De Halve Wereld” – winnaar van Centrum Begroot 2020 – zijn er 21 mussenkasten, 3 koolmeeskasten, 2 vleermuiskasten en 2 bijenhotels in ons woningcomplex gebouwd.
In de werkplaats liggen nog 8 gierzwaluwkasten die als er een hoogwerker is aan de gevel aan het Jonas Daniel Meijerplein worden gehangen. Vanaf dag 1 zijn sommige mussenhuisjes al bezet door… koolmeesjes!
Meer informatie over het project vind je hier
 
Op 8 juli vond voor het eerst het evenement “Het Gras van de Buren” plaats in De Halve Wereld. Dit evenement, georganiseerd door de stichtingen De Gezonde Stad en Rooftop Revolution, heeft als doel bewoners en ondernemers uit het Green Light District (postcodegebied 1021) te stimuleren om hun eigen buurt te verduurzamen.
Bewoners van DHW hebben bezoekers rondgeleid langs alle groene plekken rondom onze gebouwen en over onze verduurzamingsprojecten verteld. Op het Onderwijzerhof zijn een paar tentjes gebouwd voor het tentoonstellen en verkopen van verduurzamingsproducten en voor workshops.
Het was een gezellige en inspirerende middag!
 
|
|
|
Katten in De Halve Wereld
door Leonie
Zoals iedereen weet zijn katten het belangrijkste wat er is in de wereld, dus ook Bij DHW. We hebben alle soorten: binnen- en buitenkatten, dikke en dunne katten. Jagers, schootkatten. Lapjes, cypers, zwart-met-wit, misschien een enkele schildpad.
Van raskatten weet ik nog niet maar daar komen we op terug (tips, iemand?). Wil jouw kat zich graag eens voorstellen, meld dit dan bij de redactie of bij Leonie. Ook is de redactie in het kader van diversiteit nog op zoek naar katten met non-binaire of mannelijke huisgenoten.
In deze derde aflevering stellen wij u voor aan Loet, beroep: bol.
Naam: Loet
Leeftijd: 13 jaar en twee maanden
Geslacht: poes
Geholpen: ja (maar wel twee nestjes gehad!)
Kleur: lapje
Kenmerken: zeer wisselvallig humeur, van 0 naar 100 (en weer terug) in 2 seconden.
Woont bij: Leonie (JDM)
Loet komt uit het Drentse dorp Annen, ik heb haar in een mandje op de fiets opgehaald. Ze was pas vijf weken oud, maar het gekke kattenvrouwtje waar haar nestje was vond dat de moeder het niet goed deed en dus moest ze al vroeg weg.
Kleine Loet heeft nog een paar weken in een buideltrui tegen me aan zitten piepen. In het begin woonden we samen in Groningen, we zijn een flink aantal keer verhuisd met zijn tweeën.
In het begin was Loet wel een enorme lellebel, vandaar ook die twee nestjes. Loet heeft in de Groningen-tijd geassisteerd bij diverse kunstprojecten en drie van haar kinderen hebben geholpen bij het dragen van de ringen bij zeer romantische huwelijksvoltrekkingen in de zomer van 2009.
Enkele wapenfeiten:
- Gestolen perziken (incl.verpakking): 4,5 (waarvan geproefd en vies bevonden: 4)
- Geslaagde zeurpogingen over wijzigingen in waterbakjes / manieren van drinken: 14 (kraan, gieter, grote gieter, konijnendrinkfles, alleen stromend water uit één specifieke badkamerkraan, alleen uit het doucheputje, kleine metalen gieter, bakje, groot bakje, de wc, uit een mensenkopje met oor, de emmer op het balkon, alleen regenwater, uit een hoog drinkglas)
- Geslagen ex-schoonmoeders: 1
- Afgewezen speciaal gemaakte en/of aangeschafte slaapplekken: 5 (mandje, ander zacht mandje, voor mij door Leonie met pluche bekleed kussen, schapenvacht op de verkeerde plek, dure poezenhangmat uit de dierenwinkel)
- Bonus: heeft eigen balkon
Loet is nieuwsgierig naar die ene leuke rode kater die ze eens door het beeld zag lopen tijdens een winterse zoomsessie, maar vergat toen zijn nummer te vragen. Omdat Loet op dit moment hard ligt te slapen heb ik het woord voor haar gedaan. |
|
|
In Memoriam: Draco
28 juni 2006 - 13 juli 2021
Een droevig bericht van Ans Termeulen:
Helaas is Draco er niet meer. Draco was superlief, zeer geliefd en had fantastische puntige oortjes. Voor veel DHW-bewoners was hij een favoriete pleinbewoner, altijd in voor een praatje of kopjes.
In de nieuwsbrief van afgelopen maart is zijn portret te vinden.
We wensen Ans veel sterkte toe.
|
|
|
Update over het struikelstenen-project
door Nanette
Recent kreeg ik een heel mooi bericht van het Joods Historisch Museum. Zij zullen het initiatief voor het plaatsen van de struikelstenen in de Nieuwe Amstelstraat steunen met een donatie van 10.000 euro!
Dat is een enorme steun en een fantastische stimulans om door te zetten. Er zit wel een voorwaarde aan, namelijk dat de overige kosten uit andere donaties verworven worden.
Het gaat om 195 stenen à 150 euro, dus totaal om 29.250 euro. Dus staat me een flinke opdracht te wachten. Alle suggesties of hulp daarbij zijn welkom!
|
|
|
Over de tuin
door Nanette
Voor de meeste bewoners is de zomervakantie aangebroken, dat betekent ook in de tuin een rustige periode. Hopelijk kunnen we allen van een zonnige zomer genieten.
Om ons groen te redden roepen de thuisblijvende buren op, waar mogelijk, te helpen met sproeien en water geven.
Het jaarlijkse etentje van de tuinwerkgroep werd dit jaar verzorgd door Suzan Kalle
Op 8 juli werd o.a. de tuin getoond aan de bezoekers van het evenement "Het gras van de buren". Naast hun verbazing dat er achter onze gevels zo'n stille, groene oase huist, ook veel enthousiaste reacties over onze acties ter verduurzaming van de omgeving in de tuin, in de Citadel en op onze daken.
|
|
|
Kunst in de kelder (deel 3)
auteur bij de redactie bekend
Waar waren we? O ja – Marilyn. Monroe
Dit lijkt me een posefoto, geen filmstill. Veelzeggend is dat ik, toen ik er nog even naar ging kijken, me meende te herinneren dat er een van de zeefdrukken van Andy Warhol hing.
Ik maakte me dus schuldig aan het voorrang geven aan een icoon, boven een realistische afbeelding. In geval van Marilyn is het niet moeilijk een iconische afbeelding van haar te vinden, dankzij de luchtstroom uit het ventilatierooster van de metro:
Niet mis voor the fifties; maar ook niet echt een Madonna.
Het is een cliché, maar toch: Monroe was een onzekere vrouw die bijna wanhopig erkenning zocht, als actrice (lessen in The Method), als echtgenote van Arthur Miller, die voor haar The Misfits schreef.
Monroebiografe en feministe van-het-eerste-uur Gloria Steinem zegt: “Als kind raakte ik in de war door haar films. Ik liep weg uit Gentlemen Prefer Blondes. Ze was een grap, kwetsbaar, zo gretig naar goedkeuring. Ze was alles wat ik als teenager niet wilde zijn.
Pas in de vrouwenbeweging deden we iets aan de maatschappelijk aangerichte schade, we wilden die repareren. We werden elkaars moeders. We wonder if we could not have saved Marilyns life”. Nou nou?
Nee, dan de hedendaagse Madonna, de zangeres. Geen doetje.
Zij lijkt hier even dicht bij de Monroepose te staan. Beide vrouwen willen mannen in hun macht hebben. Maar Madonna is daarin stukken veelzijdiger.
Like a virgin/Touched for the very first time; zelfbewust; bijna vulgair; gewaagd, uitdagend; of een Madonna die met de Heilige Maagd zelf kan rivaliseren - bijvoorbeeld middels een van haar kinderen.
  
Dat zij het kindje adopteerde geeft des te meer een superieur beeld.
Camille Paglia, scherp cultuurcriticus, libertair en dwars, zegt over Monroe: “Een virtuoze komediepeelster, maar onzeker, depressief, passief-agressief, dwarsligger-op-de-scene”.
Over Steinems biografie: “Overdreven sentimenteel”.
Over Madonna is zij bijna eindeloos lovend. “Een manische, perfectionistische workaholic, geestig, ad rem, ijzeren wil”.
Warhol, Madonna (die twee kenden elkaar) en Paglia: zij komen alle drie voort uit de Rooms-Katholieke sfeer, uit weelderige kunstzinnig behangen kerken. Gevoelig voor decorum. Madonna trad wel op in ‘pastoraal geïnspireerde’ verpakking.
Ook Paglia is een soort ‘powervrouw’ (sorry!), met afstand tot militant, ‘academisch’ en ‘vastgeroest, dor’ feminisme (inclusief Gloria Steinem). En kritisch op #MeToo, zoals ook Catherine Deneuve. Een ‘echte’ feministe. Vindt Paglia.
Wat er allemaal bruist in onze kelder!
Nu verder.
Naast Marilyn hangt:
Ja, wel heel wat anders. Tot de volgende keer!
|
|
|
Een andere Weesperstraat?
door Marijke
Enkele maanden geleden kregen alle bewoners een krant in de bus met de vrolijke titel "Het perspectief voor een blije buurt". Werkgroep Omgeving was een van de initiatiefnemers van deze krant.
Al jaren voeren wij actie tegen de brede stadsautoweg langs onze woningen. De Weesperstraat is vervuilend, lawaaiig en de luchtkwaliteit bedroevend slecht. De straat kan smaller, groener, en met een snelheid van 30 km per uur.
We hebben de krant aangeboden aan Wethouder De Vries en erop aangedrongen dat nu eens echt verdere stappen worden gezet naar een autoluwe stad. Onze belangrijkste inzet is om het wonen in de buurten aan weerszijden van de straat aangenamer te maken. Als de straat verandert in een aangename stadsstraat kunnen de buurten weer aaneengroeien tot één geheel.
Er liggen Toekomstvisies en Omgevingsvisies voor een duurzame stad, waar het gezond wonen is, met een openbare ruimte die uitnodigt tot ontmoeten en bewegen. Bewoners worden opgeroepen om samen de gewenste stad te maken. Die handschoen pakken we op. De krant het Perspectief getuigt daarvan.
De veranderingen gaan langzaam maar de krant heeft wel al de eerste resultaten opgeleverd. In een Raadsbrief van 6 juli 2021 schrijft de wethouder dat de Weesperstraat bij het Namenmonument wordt versmald. In deze Raadsbrief noemt hij met name de ideeën uit onze krant. Helaas blijft de straat voorlopig nog hoofdnet auto, met 50 km per uur. Een uitzondering op de plannen om Amsterdam tot een 30 km per uur stad te maken.
We gaan door met onze acties en lobby’s. We maken een tweede krant die herfst 2021 uitkomt. De inzet? Nu de Omslag! Naar een leefbaar perspectief voor onze buurten!
Voor een video over het aanbieden van de krant, zie Wijkcentrum d'Oude Stadt.
|
|
|
In Memoriam: Felicien Bobeldijk
door Petra en Cuneke
Eind juli is Félicien Bobeldijk overleden. Hij is dood aangetroffen in zijn atelier in de Nieuwe Amstelstraat. Hij heeft er misschien wel tien dagen gelegen. Dat de forensische politie hem daar vond was geen verrassing.
Félicien, een beeldend kunstenaar die vanaf het begin in De Halve Wereld woonde was al een tijdje zoek. Dat was hij wel vaker en niemand sloeg daarom echt alarm, totdat zijn buurman vond dat het begon te ruiken.
In december 1991 portretteert Petra hem als Halve Wereldburger in De ½ Krant onder andere als volgt: Vooral ’s avonds mag ik graag binnenkijken in de ‘etalage’ van Nieuwe Amstelstraat 38. Er schijnt vaak een warm roodachtig licht en er is van alles te zien. Van ouderwetse schemerlamp tot klein stilleven. Ook het raam precies boven de etalage is een blikvanger. Er hangt een groot visnet, verlicht en wel, waar een fikse bruidsluier zich een weeg baant. Achter deze twee opvallende ramen woont een bedaard man: Félicien Bobeldijk. Zijn woonruimte is tevens zijn werkruimte en omgekeerd.
’t Zijn niet alleen zijn ruimtes die hij plezierig vindt. Ook over de ligging is hij wel te spreken. Het is vooral de bereikbaarheid die het wonen op deze plek voor hem aantrekkelijk maakt. Hij mag dan in figuurlijke zin een moeilijk bereikbaar mens zijn zoals hij zelf zegt, bereikbaarheid in de letterlijke betekenis van het woord is voor hem van groot belang…….Mijmeren is voor hem niet alleen een aangename tijdpassering, maar ook een noodzaak.
“Het bevalt me wel dat ik als een schuwe, kortgewiekte kraai achter de stenen kruip.” Aldus Félicien in een interview met Renée voor de Halve Krant van oktober 1998. Op haar vraag “maakt je nog werk?” antwoordt hij. “Nee, ik maak wel werk maar minimaal. Dit hier” (hij wijst op een opeenstapeling van koffers midden in zijn atelier) ”is onder mijn regie gemaakt. Het is niet waar dat ik niets doe, ik ontvang jou nu. Maar ik denk niet dat het veel inhoudt, dit. Tja, niets doen fascineert me wel. Ik zie het idiote van al dat gedoe en geren. Het gaat allemaal nergens om.”
Félicien leefde voor een deel op straat, aan het tafeltje met stoelen en parasol bij hem op de stoep. Het was vaak een va et vient van vogels van divers pluimage, die tot diep in de nacht voor (te veel) leven in de brouwerij zorgden.
In een interview in De Halve Krant van december 2000 met Renée zegt hij daarover: “Mijn terras wordt bevolkt door zwervers, alcoholisten en andere randfiguren. Ik vind Leonardo (alcoholist in zijn gang naar beneden) wel heel chique. Fijn om zo iemand voor je deur te hebben. Als ik heel duur zo wonen zou, dan zou ik het wel heel mooi vinden een paar zwervers in de tuin van mijn landgoed te hebben. Dan krijgen zo ook alcohol.”
In de Halve Krant van winter 2001-2002 vertelt Félicien, na een bezoek van de toenmalige buurtregisseur, het volgende aan Renée: “Mijn terras was een experiment om die mensen (alcoholisten en andere lawaaimakers) een culturele vorming te geven. Mijn vriend Jurriaan en ik zijn negen jaar geleden met dit experiment begonnen… Het experiment is mislukt. Het schiet niets op. Ik volg de adviezen van de buurtregisseur op, dan kom ik altijd goed uit... Zorg goed voor uw kamerplanten, denk aan plant en dier.”
De laatste jaren zag je Félicien soms tijden niet. En dan ineens was hij er weer. Zijn neef Igor mocht een deel van zijn atelier gebruiken. Die had er plannen mee en vertelde in de Halve Wereld Nieuwsbrief van augustus 2019 dat hij er samen met zijn oom de galerie De witte wolk wilde openen.
Een paar maanden geleden kwam Félicien, vermagerd en broos uit zijn atelier. ‘Ha Petra’, klonk het verrast. ‘Weet je nog die ene keer toen ik bij je was en jij mij interviewde voor het krantje? Dat was zo fijn, moet je weer eens doen.’
Een paar weken later herinnerde Félicien Petra aan zijn wens. Waar het over moest gaan? vroeg zij. ‘Over dat ik tegenwoordig op drie verschillende plekken leef en over mijn werk. Kom in mijn atelier.’ Hij klonk opgetogen. Of ze het interview binnenkort konden doen vroeg Félicien nog een keer. ‘Nu ben ik er nog’, voegde hij eraan toe en lachte vriendelijk.
Nu dringt pas de werkelijke betekenis van zijn laatste zin door. Die blijft nog lang nazinderen.
|
|
|
Scannen, digitaliseren en archiveren
Er is ligt op het kantoor een schat aan informatie over de Halve Wereld in, de vorm van jaargangen Halve Kranten. Eigenlijk zou de inhoud openbaar toegankelijk moeten zijn voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van onze vereniging.
Wie helpt mee deze kranten te digitaliseren voordat een onverlaat ze misschien wegdoet? Ook als je maar een paar uurtjes tijd hebt, laat het ons weten via redactie@dehalvewereld.nl
|
|
|
Oude Halve Kranten gevraagd
Heb jij nog Halve Kranten uit de eerste vijf jaren van De Halve Wereld 1985-1990? Mogen wij ze gebruiken voor ons archief? Graag even een berichtje naar redactie@dehalvewereld.nl
|
|
|
Zicht op de Halve Wereld vanuit het Joods Historisch Museum en visa versa
door Hanneke
 
Voor meer Halve Wereld foto’s klik hier
|
|
|
|
Aan deze nieuwsbrief werkten mee: Cuneke, Isabela, Jos, Leonie, Marijke, Menno, Nanette, Paul, Petra, Selma en een bewoner van wie de naam bij de redactie bekend is.
Voor reacties en opmerkingen over de geplaatste artikelen, voor suggesties, actuele informatie, ditjes en datjes, tekeningen of foto’s, MAIL ONS redactie@dehalvewereld.nl
|
|
|
Deze nieuwsbrief gaat naar alle bewoners van De Halve Wereld van wie het emailadres bij het secretariaat bekend is.
Ontvang je hem niet of wil je hem niet meer ontvangen? Mail dan naar redactie@dehalvewereld.nl
|
|
|
|
|
|
